เหมือนรุกขาหน้าแล้งต้องแฝงตน ไร้น้ำฝนยังไม่มิได้มี
อย่าถูกน้ำค้างที่กลางแจ้ง อย่าเคลือบแคลงจากไปให้ไกลที่
จงรอรั้งฟังว่าคำพาที แม้นการมีค่อยคิดตามกิจการ
จึงจะไม่เสียเรื่องให้เคืองแค้น ถ้ามาตรแม้นขอบุตรสุดสงสาร
ว่ายังไม่มีมาในอาการ ถามพบพานพวกพ้องพี่น้องดี
ถามหาลาภว่าสมอารมณ์หมาย ถามถึงรายเรื่องคู่นั้นจู้จี้
ว่ายังไม่ได้กันในทันที จบใบที่สิบสามหมดความเอย
